Geert Paes
Forum Gegeven Antwoorden
-
Wat een moeilijke vraag, Kim!! En inderdaad iets waar we wel allemaal mee in contact komen! Ik hoor dan ook heel graag van anderen hoe zij hier mee omgaan en hoe het afloopt 😉 Hoe is het met jouw labrador afgelopen, Kim??
Welk advies ik aan de eigenaar geef, hangt voor mij af van een aantal factoren:
1) hoe groot is de hond? Hoe kleiner de hond hoe nerveuzer ik ben 😉
2) hoe groot was de tandenstoker en van welk materiaal was de tandenstoker?
3) hoeveel tandenstokers zijn er opgegeten?
4) wanneer werden de tandenstokers opgegeten? Als het pas gebeurd is dan weet ik dat ik ze waarschijnlijk nog snel met de endoscoop kan verwijderen, maar als het al bv. meer dan 12u geleden is dan is de kans groot dat ze niet meer in de maag zitten.
5) wat voor een eigenaar is het? Super bezorgd en the sky is the limit of eerder het type eigenaar dat liever niet kosten maakt als het niet nodig is?
Bij kleine hondjes, wanneer het veel tandenstokers of grote tandenstokers zijn en wanneer het relatief recent gebeurd is dan zal ik vrijwel steeds aanraden om ze endoscopisch te proberen verwijderen. In andere gevallen zal ik dit nog steeds als mogelijke optie bespreken, maar bij bv. een grote hond met maar 1 tandenstoker zal ik wel vermelden dat de kans groot is dat het zonder problemen zal passeren. Ik zal in dit geval dan een vezelrijke voeding laten geven en de eigenaars vragen om de hond super goed in de gaten te houden en onmiddellijk terug te komen als de hond stopt met eten, begint te braken etc etc.
Ik zit natuurlijk in de luxe positie dat ik endoscopie ter beschikking heb. Het is een veel moeilijker verhaal wanneer het gaat over snijden of niet snijden. In dat geval zal ik veel eerder een -wait and see- approach aannemen, ipv onmiddellijk aan te raden dat we moeten snijden. Ik denk dat het sowieso NOOIT verkeerd is om aan een eigenaar aan te bieden dat doorverwijzen voor endoscopie mogelijk is. Je kan perfect uitleggen dat het misschien helemaal niet nodig zal zijn en dat de kans groot is dat het zonder problemen passeert, maar als ze echt absoluut geen enkel risico willen nemen dat er een optie is om doorverwezen te worden.
Maar zoals hierboven vermeld, zou ik heel graag van anderen horen hoe zij hiermee omgaan, want ik vermoed dat er onder jullie heel velen zijn die hier veel vaker mee in contact komen dan ik. Dus ik hoor het graag!
-
He Sanne,
Arm katje! Dat ziet er helaas niet zo goed uit ;-(
Zaken om nog aan te denken met die bilaterale renomegalie zijn renaal lymfoma en FIP. Met renaal lymfoma zou ik nu wel verwachten dat je dat uit de cytologie zou gehaald hebben. Wat was het verslag van de cytologie? Was er een goede celopbrengst? Indien er niet zo heel veel cellen waren, zou ik aanraden om de cytologie nog eens te herhalen. Lymfoma kan je er meestal cytologisch wel uithalen. FIP daarentegen ga je cytologisch er niet uithalen. Wat je zou kunnen doen, is de corona/FIP PCR van Idexx op een nieraspiraat laten doen. Ik zou in dat geval waarschijnlijk ook de mesenterische lymfeknopen, lever en milt aanprikken en al het materiaal samen in een beetje steriel NaCl in een steriel serumbuisje spuiten en zo opsturen.
De pyelectasie kunnen we soms zien na infuus, maar kan zeker ook passen bij pyelonefritis. Het is goed dat je enrofloxacine aan de behandeling hebt toegevoegd (is de #1 keuze voor pyelonefritis volgens de ISCAID guidelines). Verder zou je ook nog kunnen denken aan ureterobstructie. Indien nog niet gedaan, zou ik dan ook aanraden om nog een VD en laterale RX van het abdomen te maken om te kijken of je iets van ureterolithen ziet. Op echo kunnen deze immers gemakkelijk gemist worden.
Ik zou zeker bij dit katje ook de hematologie (minstens hematocriet) goed opvolgen, naast de nierwaarden en de electrolyten. Kans is groot dat ze anemie en/of hypokalemie zal ontwikkelen.
Prognostisch ziet het er helaas niet goed uit voor dit katje ..
Laat het ons weten indien er nog iets uit de bus komt?
Succes ermee!
Geert
-
Dat klopt, Kim.
In sommige gevallen zal je maag door decompressie weer terug in de normale positie vallen (er is dan dus geen torsie meer), maar zelfs in deze gevallen is chirurgie aangeraden om alles te exploreren en uiteraard ook op een gastropexie te doen.
-
He Kim,
Sorry voor de vertraging in antwoord. Ik heb met Joachim Proot en een radioloog gesproken ivm je vraag. Het was heel duidelijk een heel moeilijke vraag 😉 en het antwoord is: nee, je kan obv een RX abdomen NIET met 100% zekerheid zeggen of het een torsie of een dilatatie is. Bij een popeye arm is een torsie zeker veel meer waarschijnlijk, maar het kan in theorie nog steeds om een dilatatie gaan. Bovendien heeft niet elke torsie heeft een duidelijke popeye arm.
Helaas dus 😉
Geert
-
He Sanne,
Moeilijk gevalletje!!
Ik denk dat het zeker mogelijk is dat dit toch een katje met immuungemedieerde hemolytische anemie (IMHA) betreft. We zien wel vaker bij katten dat die niet regeneratief is, dus het feit dat hij niet regeneratief is, sluit het zeker niet uit voor me. Maar het zou wel fijn zijn als je toch wat meer zekerheid hebt over of dit al dan niet IMHA is. Op het uitstrijkje zie je geen sferocyten (zien we ook wel vaker bij katten). Ik zou nog aanraden om bij deze kat een osmotische fragiliteitstest, autoagglutinatietest en coombs test te doen (zie onder protocollen – diagnose van IMHA – voor uitleg over hoe je al deze testen kan doen). De cortico s kunnen natuurlijk wel je resultaten beinvloeden, dus je moet er rekening mee houden dat als de testen negatief zijn dat het om een vals negatief resultaat gaat.
Andere oorzaken voor hyperbiliribunemie lijken minder waarschijnlijk bij deze kat aangezien er op echo niet duidelijke sprake is van extrahepatische galobstructie en de leverwaarden (ALT, AST, GGT) allemaal normaal zijn. Heel goed dat je toch cytologie van de gal en een galcultuur hebt gedaan! Met 100% zekerheid zou ik een neutrofiele cholangitis niet durven uitsluiten bij deze kat. De galcultuur is wel vaker vals negatief (zeker als de kat al antibiotica gekregen heeft). Maar die uitgesproken anemie is niet iets dat je zou verwachten bij een neutrofiele cholangitis (tenzij hij natuurlijk een secundaire IMHA heeft gedaan secundair aan een cholangitis). En ook de splenectomie is niet iets dat we erbij verwachten, maar dat we natuurlijk wel kunnen zien bij IMHA.
Verder is mycoplasma hemofelis ook nog iets om aan te denken bij een kat die je verdenkt van hemolytische anemie. Aangezien de kat al enrofloxacine heeft gekregen (wat werkt tgo mycoplasma) heeft het geen zin meer om hem daarvoor te testen. In principe zou je met behandeling ook verwachten dat hij beter zou zijn, wat hij niet is, dus mycoplasma lijkt ook minder waarschijnlijk.
Evt ter volledigheid nog RX thorax te doen om te kijken of er daar mogelijk iets afwijkend aanwezig is.
Veel succes ermee! Hou ons op de hoogte!
-
He Celia,
Ik zou idd een voeding met plantaardige eiwitbron aanhouden als hij het daar goed op deed. Een eiwitgehalte van 18-20% op droge stof basis is aangeraden bij dieren met een PSS.
Zorg er wel voor dat het een goed gebalanceerde voeding is van een goed merk (zoals RC, Purina, Hill`s).
Het komt vaker voor dat ze naast een PSS ook nog andere congenitale afwijkingen hebben en het is dus zeker niet ongewoon om een bijkomend congenitaal hartprobleem te zien.
Wat de PSS betreft, is er geen contra-indicatie om de hond vetmedin te geven, dus als hij dit voor zijn hart nodig heeft dan zou ik het zeker starten.
Veel succes er nog mee!!
Geert
-
He Joke,
Ik vermoed dat dat in principe wel mogelijk zou moeten zijn, maar ik heb dat zelf nog nooit gedaan .. Ik weet daarom ook niet goed hoe je zo`n verdunning kan maken. Ik kan wel eens voor je horen bij de Ugent waar zij hun NaCl 7.5% bestellen. Misschien dat zij het ergens bestellen waar je het niet per 10 zakken moet kopen. Je hoort dus nog van me 😉
Geert
-
He Gaelle,
Met de amox-clav is de hond sowieso reeds beschermd en zal de kans klein zijn dat hij klinische lepto krijgt. In de ideale wereld neem je bloed van deze hond om te kijken of er antilichamen aanwezig zijn (de MAT test of microagglutinatietest. Aangezien het een tijd duurt eer er antilichamen gevormd worden, is de kans echter groot dat de hond op dit moment nog gen antilichamen heeft. In dat geval dien je de test na 14 dagen te herhalen om te kijken of er seroconversie is opgetreden (of er een stijging in antilichamen aanwezig is). Wanneer je ziet dat er duidelijke seroconversie is (een stijging van 4 keer of meer de eerste waarde) dan weet je dat dat dier in contact is gekomen met leptospirose. OPGELET: door vaccinatie kunnen ze uiteraard ook antilichamen hebben. Maar bij vaccinatie verwacht je dat deze antilichamen NIET gaan stijgen na 2 weken. In bijlage heb ik even het stroom diagram uit de Ettinger toegevoegd. Hierin kan je zien hoe je de test resultaten moet interpreteren.
Ik zou zelf persoonlijk niet standaard doxy geven als je niet zeker weet dat de hond een lepto infectie heeft doorgemaakt. Dit gewoon om niet overmatig antibiotica te gebruiken. Hopelijk stemt de eigenaar mee in om het bloed te testen. Je zou in principe ook gewoon enkel binnen 14 dagen bloed kunnen nemen (ervan uitgaand dat als hij de infectie heeft doormaakt dat hij op dat moment duidelijke antilichaam titers zou moeten hebben (al kan 14 dagen soms nog wat vroeg zijn om de maximale respons te zien). Het enige nadeel hiermee is dat als hij hoge titers heeft tgo vaccin serovars het dan moeilijk is om met zekerheid te zeggen of dat door vaccinatie of door een natuurlijke infectie is.
Succes ermee!
-
He Vera,
Ik vind het zeer moeilijk om iets over deze kat te zeggen zonder het volledige bloedonderzoek te zien en te zien hoe uitgesproken de anemie is, stijging van de leverenzymen etc. Want de vraag is of dat bilirubine zo gestegen is tgv hemolyse of tgv van een lever- of galgerelateerd probleem. Gezien het ALT normaal is, zou ik dan eerder denken aan galgerelateerd ipv levergerelateerd. Bij hemolyse verwachten we meestal een behoorlijk uitgesproken daling van de hematocriet (zeker als de kat kanariegeel ziet ;-)). Is de hematocriet maar mild gedaald, terwijl de kat echt icterus heeft, dan is het meer waarschijnlijk dat de hyperbilirubinemie niet het gevolg is van hemolyse maar eerder van een galgerelateerd probleem. FIP blijft uiteraard ook altijd een mogelijkheid bij hyperbilirubinemie.
Een portosystemische shunt lijkt me weinig waarschijnlijk met dit klinisch beeld. De leeftijd van de kat past er niet zo bij en we zien ook niet typisch hyperbilirubinemie bij katjes met een shunt. Gezien de stijging van ALP, GGT en de galzuren denk ik dat je zeker een galobstructie gaat moeten uitsluiten. Het kan zeker om een cholangitis of cholangiohepatitis gaan. En een pancreatitis kan uiteraard ook, dus je vervolgstappen van echo abdomen en PLI zijn heel goed!
Als de anemie echt uitgesproken is en je denkt aan mogelijke hemolyse dan zou ik zeker bijkomend ook aanraden om een osmotische resistentietest, autoagglutinatietest, coombs test, bloeduitstrijkje te doen (zie onder protocollen – diagnose van IMHA bij kat en hond). Verder zou ik in dit geval zeker ook een PCR voor mycoplasma doen. En gezien het verhaal van Aruba zou ik ook serologie en PCR voor Babesia doen.
Ter volledigheid zou ik ook testen voor FIV en FeLV en een urineonderzoek doen.
Veel succes ermee!!
-
He Celia,
Ik zou deze hond onmiddellijk testen voor de ziekte van addison.
De leeftijd, de lymfocytose, de normale hematocriet ondanks dehydratatie, de elektrolytafwijkingen en gestegen nierwaarden passen allemaal bij een mogelijke addison. Ik zou onmiddellijk een ACTH stimulatietest doen om te kijken of het addison is.
Acute nierinsufficientie zou ook de sterk gestegen nierwaarden en elektrolytafwijkingen kunnen geven, maar dan zou je verwachten dat zijn USG lager dan 1.030 is, dus het feit dat zijn USG 1.030 is, maakt dit voor mij een stuk minder waarschijnlijk.
Hoe doet deze hond het ondertussen? Als het een addison betreft dan zien we vaak dat die al heel sterk opknappen met infuus alleen omdat dit zorgt voor een correctie van de hydratatie en/of hypovolemie en de elektrolytafwijkingen. Met zo n hyperkalemie moet je wel echt heel voorzichtig zijn, want met een kalium van 9 kunnen ze sterke ECG afwijkingen krijgen en acuut sterven. Met een kalium van 9 start ik ze altijd op glucose, mogelijk in combinatie met een kortwerkend insuline (als de glucose alleen niet voldoende is. Kijk even naar de cursus over de ziekte van addison ivm hoe je hyperkalemie kan behandelen. En dan goed het ECG blijven opvolgen!
Qua infuus ben je met deze hond (gezien de elektrolytafwijkingen) inderdaad het beste met NaCl 0.9%, omdat dit zeer weinig kalium bevat en omdat het meer Na en Cl bevat dan Hartmann. Als je geen NaCl 0.9% hebt dan kan je ook Hartmann geven, maar dat is iets minder geschikt in dit geval. Ivm infuustherapie bij addison verwijs ik ook graag naar de cursus over addison.
Bij pancreatitis verwacht je deze elektrolytafwijkingen niet, tenzij ze een acute nierinsufficientie hebben ontwikkeld.
Laat je even weten hoe het is afgelopen met deze hond? Dan kunnen we er allemaal uit leren 🙂
Veel succes ermee, Celia!
Geert
-
He Puck,
Het is heel lastig om te zeggen wat je het beste doet als je van de eigenaars niets van verder onderzoek mag doen .. Idealiter wil je van die heterogeen uitziende lever fijne naaldaspiraten nemen voor cytologie om toch evt een rond cel neoplasie als lymfoma uit te sluiten. De halfwaardetijd van leverenzymen bij katten is zeer kort, dus als het ALT nu nog steeds zo hoog is dan wijst dat toch echt wel op nog steeds aanwezige celschade. Dat zegt natuurlijk niets over de leverfunctie zelf (die vermoedelijk nog wel OK is als de galzuren normaal zijn). Mogelijke oorzaken zijn dan chronische ontsteking (neutrofiel versus lymfoplasmocytair), infectie (bacterieel, toxoplasma), toxisch, neoplasie, lipidose.
Het is goed dat deze kat het momenteel klinisch goed doet, maar de vraag is natuurlijk hoe lang dat dat zal duren? Wat ik sowieso zou doen, is deze kat op leverondersteunende medicatie te plaatsen: SAMe (bv. zentonyl), vitamine E en ursochol.
Met een vermoeden van triaditis zou je de kat ook kunnen starten op een hypoallergeen dieet (als je een vermoeden hebt dat het maagdarmkanaal ook betrokken is).
Of je dat kat al dan niet op een corticosteroid moet plaatsen, vind ik moeilijk om te zeggen en hangt voor mij ook een beetje af van of deze eigenaar wel verdere onderzoeken zou willen laten doen als de kat het weer terug slechter doet. Als dit het geval is dan zou ik geen corticosteroid geven en even afwachten en als de kat terug slechter is op dat moment verder onderzoeken (beginnen met herhalen van echo abdomen en cytologie van lever en evt ook cytologie/cultuur gal en serologie voor toxoplasma en als daar niets uitkomt en afhankelijk van de resultaten van de echo en PLI overgaan tot bioptname van lever en mogelijk ook pancreas, maagdarmkanaal). Gaat deze eigenaar sowieso geen verder onderzoek laten uitvoeren dan zou je kunnen kijken wat er gebeurt met een corticosteroid. Met dat het ALT zo gestegen is, kan je die gebruiken om de respons op behandeling te evalueren. De eigenaar moet dan wel weten dat moest dit toch iets infectieus zijn (lijkt me wel minder waarschijnlijk, maar zeg nooit nooit) het kan zijn dat de kat zieker gaat worden. En moest het toch om een occult lymfoma gaan dan ga je met het corticosteroid de diagnose bemoeilijken.
Succes ermee!
-
He Kim,
Ik heb nog nooit orale ulcers gezien bij een hond met Cushing, dus ik denk dat er daar toch iets anders speelt.
Het is ook opvallend dat hij in zijn bloedonderzoek een omgekeerd stress leukogram heeft (gedaald aantal neutrofielen en eosinofilie). Dit zou je zeker niet verwachten bij een hond met Cushing ..
Ik gebruik de cc-ratio`s alleen maar om Cushing uit te sluiten. Het is een heel sensitieve test (dus heel weinig vals negatieve resultaten), dus goed als screeningstest, MAAR de test heeft een lage specificiteit (dus veel vals positieve resultaten). Zeker als er een bijkomende ziekte aanwezig is (zelfs die orale ulcers kan genoeg zijn) kan deze test vals positief zijn, omdat de cortisol gehaltes stijgen oiv stress.
Ook bij gezonde dieren verwacht je in principe een onderdrukking wanneer je dexamethasone gaat toedienen, dus dit op zich is niet voldoende om met zekerheid te zeggen dat de hond Cushing heeft.Als je een sterk klinisch vermoeden hebt dat de hond cushing heeft dan zou ik nog een bijkomende test doen om Cushing te bevestigen. De LDDST is gevoeliger (dus minder risico s op vals negatieven) dan de ACTH stim. De ACTH stim is wel wat specifieker (dus minder risico op vals positieven). Als deze hond echt heel veel last heeft van wat er zich afspeelt in de mond dan zou ik eerst even kijken of je dat wat beter onder controle kan krijgen voordat je een LDDST doet (want je kan ook vals positieven met de LDDST zien).
Veel succes ermee!
Geert
-
He Els,
Met dat je toch een vermoeden hebt dat deze hond mogelijk episodes van hypoglycemie doet, zou ik echt aanraden om te proberen een langere curve te krijgen. Idealiter zou ik bij deze hond met een FreeStyle libre werken. Is echt SUPER gemakkelijk om mee te werken. Kijk even in de kennis database of onder de Vet-Info`s naar de filmpjes over hoe je die moet plaatsen. Je kan de eigenaar gewoon een sensor bij de apotheek laten kopen en jij kan hem dan voor de eigenaar plaatsen (TIP: Gebruik genoeg huidlijm!). De sensor kan gelezen worden met een smartphone (app gratis te downloaden). Het voordeel van de FreeStyle libre is dat je dan glucosemetingen van meerdere dagen gaat krijgen. Dit is heel belangrijk als je een mogelijke Somogyi wil diagnosticeren. Het probleem bij Somogyi is nl dat honden dan even (vaak maar een heel kort moment) heel laag gaan in glucose en dat dit daarna gevolgd wordt door rebound hyperglycemie. Deze rebound hyperglycemie kan soms dagen aanhouden.
Wat betreft je vermoeden van Cushing: het merendeel van de honden met diabetes en cushing hebben een heel moeilijk te controleren diabetes. Dit zijn meestal honden die echt hoge dosissen insuline nodig hebben en zelfs met hoge dosissen vaak nog steeds geen goede controle hebben. De LDDST is behoorlijk sensitief (85-97%) en vals negatieve resultaten komen dus niet vaak voor, maar het kan wel. Als je echt een heel sterk klinisch vermoeden hebt dan zou je zoals Ninja zegt zeker nog cc-ratio s in de urine kunnen laten bepalen –> OPGELET: cc-ratio s hebben HEEL hoge sensitiviteit, dus als de cc-ratio s niet gestegen zijn dan kan je cushing zo goed als uitsluiten, MAAR cc-ratio s zijn wel niet heel specifiek en vals positieve resultaten komen voor, dus als de cc-ratio s positief zijn dan zou ik toch nog bijkomend een andere test doen zoals bv een ACTH stim. Ik vind het in dat geval ook altijd fijn om toch ook echo abdomen te doen om te kijken hoe de bijnieren eruit zien!
Hopelijk kan je hier weer mee verder! En misschien hebben andere collega s nog wat toe te voegen!
Geert
-
He Charlotte,
Je hebt reeds heel mooi advies gekregen van collega`s en ik sluit me daar grotendeels bij aan. Ik denk dat je bij dit hondje gezien de jonge leeftijd inderdaad echt 100% zeker moet zijn dat het toch niet om een persisterende Giardia infectie gaat. Geen enkele van de Giardia testen is 100% betrouwbaar (ook al willen de firma s dat wel graag zeggen ;-)). Ik voeg in bijlage een slide toe met een overzicht van alle Giardia testen. De SNAP testen zijn inderdaad zeer specifiek (hoge specificiteit). Dit wil zeggen dat vals positieve resultaten niet vaak voorkomen (maw een positieve test wil zeggen dat het dier hoogstwaarschijnlijk Giardia heeft. OPGELET: in de eerste weken na behandeling kan de test positief blijven terwijl het toch kan zijn dat de parasiet niet meer aanwezig is). Het probleem met de SNAP testen is dat de sensitiviteit wat lager is. Dit wil zeggen dat vals negatieve resultaten wel kunnen voorkomen. Om het risico op vals negatieve resultaten te verminderen, is het aangeraden om een mengmeststaal van 3 dagen te onderzoeken. Als deze eigenaars geen geld hebben voor een ontlastingsonderzoek dan zou je de hond nog eens kunnen behandelen met fenbendazole 50 mg/kg 1x/dag gedurende 5 dagen en kijken wat er dan gebeurt met de diarree (gaat deze weg en blijft hij weg?). Het is dan wel ook belangrijk dat als er nog andere dieren (katten of honden) samenleven met de hond dat deze ook behandeld worden en dat zoals Gaelle ook al zei de omgeving heel goed mee behandeld wordt (kijk even in de kennis database: wat te doen bij persisterende giardia infecties).
Verder sluit ik me ook aan bij de rest en jouw mening ivm exocriene pancreasinsufficientie uit te sluiten. Hiervoor dien je inderdaad TLI te bepalen. De hond moet minstens 12 uur nuchter zijn voor deze test.
Wat nog niet vermeld is en waar ik toch ook gezien de leeftijd aan zou denken, is dat het belangrijk is om een leverprobleem zoals een portosystemische shunt uit te sluiten. Dit kan je doen door de galzuren pre (voor maaltijd) en post (2 uur na eten) prandiaal te laten bepalen. Ik zou dit ter volledigheid toch ook aanraden bij dit hondje.
Ben je zeker dat het niet meer om Giardia gaat en zijn TLI en de galzuren normaal dan zou je idd idealiter echo abdomen en ook bioptname van het maagdarmkanaal willen doen. Idealiter zou ik dan de hond toch een paar weken van de prednisolone afhalen, omdat dit je biopten kan beinvloeden. Hoeveel prednisolone krijgt deze hond nu? Want als de eigenaar het niet ziet zitten om biopten te nemen dan zou ik aanraden om een hoog genoege dosis prednisolone (2 mg/kg/dag) te geven om te kijken of het mogelijk om steroid responsieve enteropathie gaat.
Moest dit allemaal niet werken (en je bent 100% zeker dat er geen parasitaire infectie meer meespeelt en TLI en galzuren zijn normaal) dan zijn er nog een paar mogelijkheden:
1) therapie resistente steroid responsieve enteropathie –> dat het dus wel om steroid responsieve enteropathie gaat, maar dat de prednisolone alleen niet voldoende is. In dit geval zou je evt kunnen proberen met een ander immunosuppressivum (bv. cyclosporine). Idealiter wil je dan wel echt eerst biopten hebben die bevestigen dat er inflammatie in het maagdarmkanaal aanwezig is en dat het niet om iets anders gaat.
2) antibiotica responsieve diarree –> dit is eigenlijk iets dat niet zo vaak voorkomt en dat we meer zien bij grote hondenrassen (vooral de herders). Je zou dan evt eens kunnen proberen met tylosine 20 mg/kg 2x/dag gedurende 4 weken
Veel succes ermee!
Geert
-
He Fleur,
Ja de sterop B12 mag ook als SC injectie aan katten gegeven worden. Voor het concrete protocol verwijs ik graag naar de kennis database naar de vraag – Wat is het protocol voor parenterale toediening van vitamine B12 (cobalamine) aan honden en katten? En hoe moeten deze dieren worden opgevolgd?
Voor de orale cobalamine supplementatie bij kat en hond verwijs ik ook graag naar de kennis database naar de vraag – Kan vitamine B12 oraal worden toegediend om hypocobalaminemie te behandelen? Zo ja, kan dit bij elke patiënt worden gedaan, en hoe lang moet je het toedienen, en wanneer controleer je het in het bloed?
Succes ermee!
Geert
